การพูดคุยของชาวเมืองในยามนี้ล้วนเป็นเรื่องความเป็นอยู่ การสอบขุนนางของที่ว่าการที่คนพูดล้วนแววตาสดใสแม้ร่างกายจะยังผ่ายผอมอยู่ก็ตามความหวังได้เกิดขึ้นแล้วเพียงรอเวลาให้มันเจริญเติบโตขึ้นเท่านั้นที่นี่ย่อมต้องดีกว่าเดิมแน่นอนตามความคิดง่ายๆของชาวบ้าน
ใบหน้าของเฉินหมิงเยว่ยามที่ได้ยินชาวบ้านพูดคุยก็รู้สึกยินดีกับเฉินอวี้อันผู้เป็นบิดา แต่นางก็รู้สึกว่ามีภาระบนไหล่เพิ่มขึ้นด้วยเช่นกันเท่าที่อวี้หลงพูดให้ได้ยิน จำนวนเงินที่ขาดไปนับหลายแสนตำลึงหากฮองเต้ไม่ส่งเงินมาช่วยเฉินอวี้อันจะหาเงินที่ไหนมาจ่ายให้ชาวบ้าน นางคงต้องหาทางช่วยเหลืออย่างน้อยก็สักครึ่งหนึ่งก็ยังดี
ห้องลับในสำนักพิสุทธิ์สวรรค์ ยามนี้ได้ทำการต้อนรับบุคคลอีกสี่คนที่สวมใส่หน้ากากสีดำปกปิดใบหน้าที่แท้จริงไว้เป็นอย่างดี
“ยินดีต้อนรับทุกท่านหลายปีที่ผ่านมามิทราบว่าสบายดีกันใช่หรือไม่”
“เจ้าสำนัก มิต้องเกรงใจพวกเรา จู่ๆท่านส่งสารเชิญพว……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.