วิวาห์(อย่า)ร้าง
READING AGE 18+
"ขอให้ผมได้กลับไปทำหน้าที่สามีของหลิวอีกครั้ง ได้รึเปล่า" น้ำเสียงของเขาสั่นพร่าและเว้าวอนอยู่ในที
“ผมจะนับหนึ่งถึงห้า ถ้ายังไม่ออกมาผมจะพังประตูเข้าไป”
ลมหายใจของเธอสะดุดลงอีกครั้ง เสียงของโอภาสไม่ผิดแน่ เขามาอยู่ในห้องน้ำผู้หญิงได้อย่างไร?
“หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า!”
“นับแบบนี้ก็ไม่ต้องนับให้เสียเวลาหรอกค่ะ!”
-----------------------------------
“กล้ามากทิตยา กล้ามากที่หอบลูกหนีผมไปทั้งที่เรายังไม่ได้คุยอะไรกันเลยด้วยซ้ำ”
“ก็เรื่องของเรามันจบลงแล้วนี่คะ คุณได้ลูกส่วนฉันได้เงิน ฉันไม่เห็นว่ามันจะผิดข้อสัญญาของเราตรงไหน
อีกอย่างฉันไม่ได้หอบลูกหนีคุณ ฉันเองก็เพิ่งรู้ตัวหลังจากกลับไปอยู่กรุงเทพได้ไม่นาน”
Unfold
พชรพลจับจูงน้องน้อยเดินเข้าไปหามารดาและถลาตัวเข้าสู่อ้อมกอดอบอุ่นทันที พอลับสายตาของน้องสาวยังไม่วายหันไปมองบิดาพร้อมกับทำปากขมุบขมิบอย่างรู้กัน ฝ่ายโอภาสเข้าใจเหตุการณ์ทันทียกนิ้วชื่นชมบุตรชายยกใหญ่ รู้สึกขอบคุณที่ตัวเองมีบุตรชายชาญฉลาดเข้าใจสถานการณ์และหาวิธีเปิดโอกาสให้พ่ออยู่กับแม่สองต่อสอง
“ให้คุณพ่ออุ้มบ้าง”
“มาครับ”
Waiting for the first comment……