บ่วงรัก เหลี่ยมประธาน(เสือ)

ข้าวใหม่ปลามัน Romance

เพล้ง!
มีบางอย่างตกกระทบพื้นแตกเสียงดังอยู่หน้าประตู ก่อนที่ร่างของคนทั้งสองจะแยกออกจากกันด้วยความตกใจ

หมับ!
เรียวแขนของหญิงสาวถูกมือใหญ่ดึงกระชากจนร่างเล็กเดินถอยหลังชนเข้ากับข้างผนังทางเดิน
“อ๊ะ ขะ ขอโทษค่ะ อันอันไม่ได้ยิน ไม่เห็นอะไร นะคะ อันอันแค่เอางานมาส่ง”
ร่างบางเล็กก้มหน้าส่ายหัวไปมา ผมยาวของเธอดูยุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิงเหมือนมุดออกมาจากรูไหนสักที่ มือใหญ่บีบที่แก้มใสของคนตัวเล็กให้เชิดขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาสะกดให้คนตัวเล็กถึงกับอึ้งนิ่งจนแทบหยุดหายใจ ดวงตาคมเข้มมองต่ำ ท่าทางของเขาดูเหยียดหยามจนเธอรู้สึกใด้
“ใครใช้ให้คุณเข้ามา”
เสียงเข้มพูดพรางจ้องมองใบหน้าเล็กไม่กระพริบ ก่อนที่รอยยิ้มมุมปากจะกระตุกเบาๆ
“อันอัน เอางานที่แก้ เมื่อเช้า มะ มาส่งใหม่ค่ะ” น้ำเสียงเล็กหวานพูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว
“ตอนที่ทุกคนเลิกงานกันหมดแล้วเนี่ยนะ” คิ้วหนาเลิกขึ้นเป็นเชิงสงสัย
“ค่ะ อันอันพึ่งแก้เสร็จ”
“แน่ใจ?” กระซิบข้างหู ความเย็นของเสียงทำให้เหงื่อของเธอผุดอออกมาจากเส้นขนเป็นเม็ดๆ
ยิ่งร่างกายสูงใหญ่ตรงหน้า ท่อนบนของเขาปราศจากเสื้อผ้าปกปิดร่องกล้ามนูนแน่นเส้นเอ็นแสดงถึงความแข็งแรง แขนใหญ่มีแต่มัดกล้าม ผิวขาวเนียนเหมือนผู้หญิงแต่ดูกำยำน่าลูบคล้ำและสัมผัส ยิ่งทำให้หัวใจดวงน้อยๆของเธอเต้นแรงขึ้นจนเขาได้ยินมัน
“บอสขา~” เสียงหวานลากยาวออกมาจากห้องทำงาน
“กลับไปก่อน วันนี้ผมไม่มีอารมณ์”
“แต่เอมิลี่..”
“จะกลับออกไป หรืออยากถูกไล่ออก”

Unfold