รับ(ผิด)รัก...ในฐานะพ่อของลูก
READING AGE 18+
เธอรู้ตัวว่าท้อง...หลังจากหย่ากับเขา
"ขอบคุณที่เป็นภรรยาที่น่ารักตลอดระยะเวลาหนึ่งปีสี่เดือนสิบหกวันนะครับ"“ริชาครับ เรื่องการหย่าของเราผมได้ใช้เวลาคิดมาสักระยะหนึ่ง…..
รริชารู้สึกใจหาย ในค่ำคืนที่ฝนตกปรอยๆ ที่คุ้นเคยกับการนอนกอดก่ายกันและกันแต่เธอกับเขาต้องมาตกลงเรื่องการหย่า เธอทำได้แค่เก็บความรู้สึก ฝืนยิ้มให้สามีที่กำลังจะกลายเป็นอดี
“ครับ รอให้ผมจัดการเรื่องคอนโดกับรถเรียบร้อย อาจจะไม่เกินสองสัปดาห์เราค่อยนัดวันหย่า”
เธอยิ้มจางๆ ให้เขา ฝืนกลืนก้อนความรู้สึกบางอย่างที่แน่นอก โอบนทียิ้มอบอุ่นให้เธอ ทุกอย่างมันดูปกติไม่เหมือนสามีภรรยาที่กำลังคุยเรื่องหย่าร้างกันเลยสักนิด
“อีกสองสัปดาห์...แต่คืนนี้ริชาจะยังเมตตาผมได้ไหมครับ” ออดอ้อนหากสุภาพ สิ่งที่เธอพลั้งเผลอและหลงใหลในตลอดระยะเวลาปีกว่าที่แต่งงานกัน
Unfold
“ริชาร้องได้นะครับ รู้ใช่ไหม” ไม่พูดเปล่าโอบนทียังจูบหลังมือที่ยกปิดปากตัวเองไว้ พอเธอปล่อยก็จูบซับเสียงครางแผ่วหวานด้วยปากตัวเอง สอดลิ้นเกี่ยวพัน ขณะที่สะโพกตอกตรึงลึกซึ้งหนักแน่นในทุกจังหวะ
“อื้อ” รริชารู้สึกเหมือนจิตวิญญาณล่องลอยกับบทรักที่เน้นย้ำ ซ้ำๆ ของสามี เวิ้งว้างในความปรารถนาหากพอจะคว้าปุยเมฆมาไว้ในอ้อมกอดเมฆก้อนนั……
Waiting for the first comment……