VATAN SAĞOLSUN🇹🇷💔🌧️

Bu bölümü yazarken kalemim titredi, gözlerim doldu. ✍️💔 Satırlar sadece kelimelerden ibaret değildi; her birinde bir annenin feryadı 😢, bir babanın gururu 🕊️, bir evladın yarım kalan hayali vardı.“Vatan sağ olsun” demek kolaydır 🇹🇷, ama o iki kelimenin ardında koca bir ömürlük özlem 🌧️, hiç dinmeyen bir acı gizlidir. Yalın’ın annesizliği mezar taşına dokunduğu anda içimde yankılandı. Kerem’in annesinin onu hatırlamayışı 🥀, gözlerinde kendi yerine babasını görmesi kalbimi burktu. Havva Hanım’ın oğlunun kaybı ise Baran’a sarıldığı o anda içime oturdu 💔; sanki kaybettiği Emir’i bir anlığına geri bulmuştu.Baran’ın “Anam” deyişi, Kerem’in kırılganlığı ve Metehan’ın hiç tanımadığı bir anayı teselli edişi… hepsi farklı acılar gibi görünse de sonunda aynı kelimede buluştu: Vatan sağ olsun. 🇹🇷🕊️Okurken içiniz burkulduysa, bilin ki ben yazarken ağladım… 🌧️😭❤️✨ Yorumlarınızı bekliyorum 💌🙏