บท 5หนทางหลบหนี

พันธนาการรักมาเฟีย 1582 words 2024-06-20 08:29:05

เดซี่นั่งหน้าเครียดในห้องตรวจคนไข้ บางครั้งก็เหม่อลอยจนพยาบาลที่เดินผ่านต่างพากันกระซิบกระซาบพูดถึงอาการของคุณหมอคนสวย บางคนคาดเดาต้นเหตุเกิดจากอดีตแฟนหนุ่มที่แอบลักลอบเป็นชู้กับเพื่อนสนิท

เสียงลอบถอนหายใจออกมาแผ่วเบาอีกครั้ง ก่อนที่ใบหน้าหวานจะเหลือบสายตาก้มมองเวลาบนนาฬิกาข้อมือ ได้เวลาทานอาหารพร้อมกับจังหวะเดียวกันที่น้ำขิงเปิดประตูชะโงกหน้าเข้ามา

“คนไข้หมดแล้วค่ะคุณหมอ”

“ไปทานข้าวที่ไหน”

หญิงสาวยิ้มตอบเพื่อนสนิทที่เอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงสดใส มือเล็กถอดเสื้อกาวน์สีขาวสะอาดแขวนในตู้พร้อมหยิบกระเป๋าสะพายออกมา

“โรงอาหารไหม”

“ได้สิ”

สองสาวสวยเดินเข้ามาในโรงอาหารล้วนเรียกสายตาทุกคนในบริเวณโดยเฉพาะคุณหมอเดซี่ที่เพิ่งเปลี่ยนสถานะเป็นโสดในไม่กี่วันมานี้ อย่างที่รู้กันดีว่าอดีตคนรักของหญิงสาวเป็นถึงหมอมีฝีมือ รูปร่างหน้าตาหล่อเหลาชนิดที่ว่าคงไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าสู้

เดซี่เลือกทานอาหารตามสั่งร้านประจำ ถึงจะเป็นลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลทว่าคนตัวเล็กก็ยังคงใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆ เธอไม่ติดหรูใช้ของ แบรนด์เนม อัธยาศัยดีและเข้าถึงง่ายจนใครๆ ก็ต่างพากันชื่นชม

“แหม พอโสดแล้วเพื่อนฉันเสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ”

“แซวเหรอน้ำขิง”

“แล้วจริงไหม ได้ข่าวว่าวันนี้มีคุณหมอตึกศัลยกรรมกระดูกเอาดอกไม้มาให้”

“ข่าวไวจริงๆ นะ”

“ไม่พลาดจ้ะ เธอก็รู้ว่าทีมพยาบาลเขามีงานอดิเรกเป็นการพูดเรื่องคนอื่น”

น้ำขิงพูดติดตลกถึงกระนั้นก็แฝงไปด้วยความเป็นจริง ยิ่งเรื่องของคุณหมอลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลยิ่งเป็นที่พูดถึง หญิงสาวก็เคยผสมลงโรงเข้าไปร่วมด้วย ไม่ใช่นินทาหรือพูดลับหลังแต่ทว่าเข้าไปช่วยด่าแฟนเก่าและชู้รัก

“โรงพยาบาลของเรามีอะไรหรือเปล่า”

หมอสาวตักข้าวเข้าปากก่อนจะหันสายตามองด้านหลังตรงตำแหน่งที่เพื่อนสนิทกำลังสนใจอยู่ ใบหน้าสวยซีดเผือดหลังได้เห็นเหล่าชายฉกรรจ์หลายสิบคนยืนอยู่ จะไม่อะไรเลยหากพวกเขาเหล่านั้นไม่เคยไปปรากฏตัวอยู่ในห้องของเธอ

“รีบทานเถอะ ฉันมีตรวจคนไข้ต่อช่วงบ่าย”

คนตัวเล็กเร่งรีบตักอาหารเข้าปากอย่างรวดเร็ว ไม่คิดเลยว่าชายหนุ่มจะให้ลูกน้องของตัวเองมาตามเฝ้าเธอถึงที่นี่ เพียงแค่นึกถึงเหตุการณ์เมื่อสองวันก่อนความกลัวก็ฉายชัดขึ้นมาในใจ

เหลือเวลาหาทางรอดแค่เพียงวันพรุ่งนี้เท่านั้น

คนไข้เริ่มทยอยเข้ามาตรวจจวบจนถึงคนสุดท้าย หมอสาวก้มหน้าอ่านชาร์ตในมือต้องชะงักหลังได้ยินเสียงทักทายด้วยความอารมณ์ดี

“สวัสดีครับคุณหมอเดซี่”

ลูคัสนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าคนตัวเล็ก เห็นสีหน้าไม่สู้ดีของเธอก็แอบลอบยิ้มออกมา ยิ่งได้มองสำรวจสาวเจ้าในชุดเดรสสีหวานสวมทับด้วยเสื้อกาวน์บ่งบอกหน้าที่และตำแหน่งยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่เข้าไปเป็นทวีคูณ

จะทำให้หลงไปถึงไหนครับคุณหมอ!

“ป่วยเหรอคะ”

“อันนี้ถามอาการหรือหลอกด่าผมครับ”

“แล้วแต่จะคิดค่ะ”

“หึ งั้นผมขอเข้าข้างตัวเองนะครับว่าคุณถามอาการ” มาเฟียหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งมอบให้อีกครั้ง แม้จะรู้ว่าถูกหมอสาวหลอกด่าเนืองๆ ก็เถอะ

“ผมเจ็บหน้าอกครับ เจ็บมาหลายวันแล้ว”

“งั้นขอหมอตรวจหน่อยค่ะ”

เดซี่ลอบถอนหายใจออกมาอย่างเอือมระอาหลังได้เห็นสีหน้าเจ็บปวดจนเกินความเป็นจริง มือเล็กหยิบ Stethoscope (สเต็ทโตสโคป) เครื่องมือสำหรับใช้ฟังเสียงอวัยวะภายในร่างกาย

“ขออนุญาตนะคะ”

“ตามสบายเลยครับ”

ลูคัสขยับตัวเข้าไปใกล้หญิงสาว ก้มหน้ามองคนที่สอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืดสีทึบของเขาเพื่อตรวจดูอาการ ก่อนจะจับหมับเข้าที่ข้อมือเล็กหลังเธอกำลังใช้สมาธิฟังเสียงหัวใจ

“ปล่อย”

“ผมเจ็บตรงนี้ครับ”

“ถ้าจะมาเล่นก็เชิญออกไปจากห้องค่ะ ฉันไม่มีเวลาว่างมาสนุกกับคุณ”

หมอสาวพยายามดึงมือของตัวเองออกจากการถูกกอบกุม ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่นหลังได้ยินเสียงหัวใจของชายหนุ่มเต้นถี่จนสัมผัสได้

“เห็นไหนครับ หัวใจเต้นแรงจนผมเจ็บไปหมด ยิ่งคุณหมอคนสวยเย็นชาใส่ก็ยิ่งเจ็บ”

“กรุณาช่วยปล่อยมือของฉันด้วย”

“ปล่อยก็ปล่อยครับ”

มาเฟียหนุ่มยิ้มระรื่นเมื่อได้เห็นใบหน้าสวยบึ้งตึงใส่ นั่งเท้าคางลงบนโต๊ะจับจ้องคนที่ก้มหน้าก้มตาเขียนรายละเอียดการตรวจเมื่อครู่ด้วยสีหน้าจริงจัง

คนอะไรจะสวยกระแทกใจแม้แต่ตอนทำงานจริงจัง

“คุณไม่ได้เป็นอะไรค่ะ เชิญนำใบผลการตรวจไปแจ้งพยาบาลด้านหน้า”

“ได้ข่าวว่าวันนี้คุณหมอเดซี่ของผมมีคนมาจีบเหรอครับ”

ใบหน้าหล่อตึงขึ้นทันทีหลังได้รับรายงานจากลูกน้องว่ามีไอ้เวรที่ไหนไม่รู้มาจีบคนที่เขาเล็งอยู่ อุตส่าห์ขับรถมาถึงโรงพยาบาลเพราะเหตุนี้เลยทีเดียว

“ด้วยดอกไม้เหี้ยนี้แน่เลยใช่ไหม”

คนตัวเล็กเบิกตากว้างตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มขว้างดอกไม้ช่อสวยบนโต๊ะของเธอกระแทกพื้น ก่อนจะจัดการใช้เท้ากระทืบด้วยความรุนแรง

ป่าเถื่อนเกินไปแล้วนะ!

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

“เผื่อคุณไม่รู้นะครับคุณหมอว่าผมขี้หึงและขี้หวงมาก เพราะฉะนั้นอย่ารับดอกไม้จากผู้ชายคนไหนอีก”

“เกินไปแล้วนะ คุณไม่ได้เป็นอะไรกับฉันมีสิทธิ์อะไรมาบังคับ”

ลูคัสขยับเข้ามาใกล้ร่างบอบบางด้วยสีหน้าเรียบเฉย มือหนาบีบแก้มเนียนนุ่มแผ่วเบา เขาไม่ได้ลงน้ำหนักมือจนทำให้คนตรงหน้าเจ็บ ทว่าแค่บังคับให้สาวเจ้าเงยหน้าขึ้นมาสบสายตา

ริมฝีปากประกบจูบเรียวปากอวบอิ่มด้วยความดุดัน พยายามสอดเรียวลิ้นเข้าไปชิมความหวานล้ำที่ครั้งหนึ่งเคยได้สัมผัสจนติดใจมาถึงวันนี้

หมอสาวพยายามผลักคนตัวโตให้ถอยออกห่างด้วยพละกำยำที่มีต่างกับเขามากโข ลมหายใจเหมือนถูกฉุดกระชากจากจูบแสนดินเถื่อน

“ผมพอจะมีสิทธิ์ขึ้นมาบ้างหรือเปล่าครับ”

ใบหน้าหล่อคมคายโน้มประทับริมฝีปากแนบลงกลีบปากบวมช้ำอีกครั้งด้วยความอ่อนโยน เขาควบคุมร่างกายไม่ได้ทุกทีหลังได้มาอยู่ใกล้และสัมผัสหญิงสาว

“ออกไปจากห้องเดี๋ยวนี้ ก่อนที่ฉันจะตะโกนเรียกให้คนมาช่วย!”

น้ำเสียงจริงจังแสนดุไม่ได้ทำให้ลูคัสสะทกสะท้านแต่อย่างไร ถึงกระนั้นก็ยอมถอยห่างเพราะกลัวจะทำให้เธอโกรธและเกลียดไปมากกว่านี้

“ผมจะรอคำตอบจากคุณนะครับหมอเดซี่ เที่ยงคืนนี้ผมจะรออยู่หน้าห้อง”

มาเฟียเจ้าของบ่อน้ำมันเหยียดยิ้มส่งให้หญิงสาวอีกครั้ง ชายหนุ่มรู้ว่าหากทำแบบนี้จะส่งผลต่อความรู้สึกด้านลบของเธอที่มีให้กับเขา แต่จะให้ทำอย่างไรได้ในเมื่อความต้องการอยากจะครอบครองสาวเจ้ามันมีมากล้น

ทันทีที่ร่างสูงกำยำก้าวเท้าออกจากห้องคนตัวเล็กก็ทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความกังวลและเคร่งเครียด เป็นจังหวะเดียวกันที่พยาบาลสาวอย่างน้ำขิงรีบเข้ามาหาเพื่อนสนิทด้วยความเป็นห่วง

“เกิดอะไรขึ้นเดซี่”

ทุกคนด้านหน้าห้องตรวจต่างพากันหวาดกลัวเมื่อเห็นชายฉกรรจ์ชุดดำหลายสิบคนยืนขวางอยู่หน้าประตูพร้อมอาวุธปืนครบมือ แถมยังไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนได้เข้าไปด้านใน

“ไม่มีอะไรหรอก”

“จริงเหรอ แล้วผู้ชายคนนั้นเขาทำอะไรแกหรือเปล่า”

น้ำขิงหลุบสายตามองช่อดอกไม้บนพื้นที่สภาพเละเทะแทบดูไม่ได้ ยิ่งเพิ่มความสงสัยเข้าไปกันใหญ่

“เขาไม่ได้ทำอะไรฉันจริงๆ”

“แต่น่ากลัวมากเลยนะ อย่างกับพวกมาเฟีย”

หมอสาวชะงักหลังได้ยินคำพูดของเพื่อนสนิท ความคิดปรากฏเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ ก่อนที่ร่างบอบบางจะรีบหยิบกระเป๋าสะพายออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว

เดซี่นั่งสงบสติอารมณ์อยู่ภายในรถ ชั่งใจอยู่นานกว่าจะตัดสินใจกดโทรศัพท์ต่อสายหาคุณหญิงบัวงาม เพื่อหาหนทางเดียวที่เธอจะหลุดพ้นจากคนป่าเถื่อนพวกนั้น

“สวัสดีค่ะคุณป้า”

(หนูเดซี่มีอะไรหรือเปล่าลูก)

เสียงสดใสเอ่ยถามบ่งบอกว่าคู่สนทนายินดีมากแค่ไหนที่เธอติดต่อไปหา ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่นเพื่อไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน ถึงอย่างไรคุณหญิงบัวงามก็เอ็นดูเธออยู่ไม่ใช่น้อย หากจะขออาศัยอำนาจของลูกชายเพื่อปกป้องตัวเธอย่อมดีกว่ายอมตกเป็นของใครอื่นที่ไม่น่าไว้ใจ

“หนูอยากเจอลูกชายของคุณป้าค่ะ”

(อยู่ๆ ทำไมถึงอยากเจอล่ะจ๊ะ)

คุณหญิงบัวงามแทบจะตีปีกดีใจหลังได้ยินคำขอแบบนั้น คราแรกแอบกังวลและรู้สึกผิดที่ไปบังคับชีวิตลูกสาวของเพื่อนสนิทให้มาแต่งงานกับลูกชาย ทว่าผิดคาดหลังหญิงสาวร้อนรนอยากจะเจอเสียเอง

“หนูอยากจะเลื่อนการแต่งงานเข้ามาให้เร็วที่สุด คุณป้าเห็นสมควรไหมคะ”

Previous Next
You can use your left and right arrow keys to move to last or next episode.
Leave a comment Comment

Waiting for the first comment……

Please to leave a comment.

Leave a comment
0/300
  • Add
  • Table of contents
  • Display options
  • Previous
  • Next

Navigate with selected cookies

Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.

If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.