Bölüm 15:Sessizlikte Atan Kalp

Bazı patlamalar sesle olmaz.Arabanın hemen değil de dakikalar sonra infilak etmesi, bir tesadüf değil; bir hikâyenin nefes aralığıydı. Çünkü metal hemen pes etmedi. Yakıt, sıcaklıkla dans etti, ama alevle buluşmak için bekledi. O bekleyiş... Lara’nın gözlerini araladığı, Kuzey’in ilk kez birini gerçekten kaybetmekten korktuğu o birkaç dakikaydı.Hayat, bazen insana bir çıkış kapısı sunar. Ama bu kapının eşiğinde iki şey belirir: ölüm ve bağ.Kuzey’in Lara’yı kucağında taşıdığı o anda, arabadan uzaklaştıkları her adımda sadece hayata değil; birbirlerine de yaklaştılar. Ve patlama geciktiği için değil, onlar tam zamanında vazgeçmedikleri için kurtuldular.Belki de gerçek kıvılcım, arabanın içinde değil; göz göze geldikleri o ilk sessizlikte doğdu.