ฉันบอกทุกคนว่าเป็น “เพื่อนสนิท” เขา ทั้งๆ ที่รู้ตัวว่าชอบเขามากเกินเพื่อนไปนานแล้ว ฉันไม่รู้หรอกว่าคริสให้ความสำคัญกับฉันแค่ไหน เขารำคาญที่ฉันจุ้นจ้านวุ่นวาย และชอบเมินฉันเป็นประจำ แต่เรา...ก็ยังเป็นเพื่อนกัน โคจรอยู่ในชีวิตของกันและกันจนเข้ามหาวิทยาลัย “ไหนบอกว่าตัวเองเป็นเพื่อนสนิท กลัวอะไรกับแค่คนอื่น” นี่คือจูบ...ใช่ไหม เขาถอนจูบ...แล้วก็จูบอีก อยู่แบบนั้น “คริส นายจะจูบฉันอีกนานแค่ไหน” เพื่อนกันจะสามารถจูบกันได้นานแค่ไหน “คริส ที่เราทำเมื่อกี้คืออะไร” “ก็...เอากัน” “ทำไมนายถึง...ทำแบบนั้น” “ก็อยากทำ...เธออยากคิดแบบไหนก็คิดตามสบายได้เลยชมพู แค่รู้ว่าฉันอยากทำ...กับเธอ แล้วไม่ใช่วันไนต์วันเดย์อะไรด้วย” ฉันคิดว่าเป็นแฟนกันได้ไหมล่ะ...ไม่กล้าคิดหรอก แล้วมันคืออะไร...ไม่รู้ ไม่รู้เลย
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.