เพราะฉันเมาแล้วเผลอไปมีอะไรกับใครโดยที่ไม่รู้จักกันไม่เคยเห็นหน้าไม่รู้จักชื่อ สองเดือนถัดมาฉันตรวจพบว่าตัวเองกำลังท้อง ฉันมีทางเลือกสองทาง เก็บเด็กไว้แต่ต้องลาออกจากมหาวิทยาลัย กับเอาเด็กออกแล้วกลับไปเรียนต่อ ฉันไม่อยากมีลูกก็จริง แต่ฉันก็ทำใจทำร้ายเลือดเนื้อของตัวเองไม่ลง จนฉันได้เจอกับความสุขที่เรียกว่าแม่ เด็กแฝดทำให้ฉันมีชีวิตชีวามากขึ้น
เพราะเป็นคำสั่งของพ่อ เขาจึงต้องแต่งงานกับคู่หมั้นที่ครอบครัวหมั้นหมายไว้ให้ตั้งแต่เด็กๆ ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้เต็มใจเลย "อะไรนะครับ ผมต้องแต่งงาน?" ชายหนุ่มขมวดคิ้วถามผู้เป็นพ่อกลับ "ใช่ ต้องแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนพ่อ ครอบครัวเราหมั้นหมายเอาไว้ให้ตั้งแต่เด็กๆ แล้ว" "ครอบครัวไหนครับ" "ครอบครัวของอาสิทธาไง" "มะ หมายความว่าไงครับ พ่อจะให้ผมแต่งงานกับลูกฆาตกรที่ทำให้แม่ผมต้องตายเหรอครับ?" "เรื่องมันผ่านมาแล้วนะ ปล่อยวางเถอะ พ่อไม่อยากให้เราจมปลักอยู่กับเรื่องพวกนั้นนะ" "แล้วทำไมผมต้องแต่งด้วยครับ"
เขาชื่อ คราม เป็นทั้งคู่หมั้นของฉันและเป็นคนที่ฉันพลาดมีอะไรด้วยเมื่อสองปีก่อน ใครจะไปคิดล่ะว่าจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง คราม เจ้าพ่อมาเฟียอันดับต้นๆของเมืองไทย ไม่เกรงกลัวใคร และเอาแต่ใจตัวเอง โหดร้ายและดุดัน อยากได้ต้องได้ และไม่มีใครขัดเขาได้ พิงค์ สาวสวยดีกรีนักเรียนนอก ภายนอกจัดจ้านร้อนแรง แต่จิตใจของเธออ่อนโยนมาก
ปึง!! เสียงตบโต๊ะด้วยฝ่ามืออย่างแรง ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาสะดุ้งกลัวจนหน้าซีดไปหมด จะหนีก็หนีไม่ได้เพราะมีบอดี้การ์ดตัวสูงใหญ่เฝ้าอยู่ที่หน้าประตูด้านหลังของเธออีก ถ้าขัดขืนหรือคิดทำอะไรไม่ดี มีหวังโดนจับหักคอแน่ๆ เลย “เธอกล้าดีมากนะ ที่มาหลอกคนอย่างฉัน!” “ขะ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ คุณก็ไม่ได้เสียหายตรงไหนนี่ ข้าวของเงินทองก็ยังอยู่ครบ ฉันไม่ได้ขโมยและไม่คิดจะขโมย” “แต่เธอวางยาฉัน!” “…..” “หลอกให้ฉันจ่ายเงินก่อนมีเซ็กซ์กัน เอาน้ำที่มียานอนหลับให้ฉันกิน พอฉันหลับก็เอาเงินแล้วหนีไป นี่น่ะเหรอไม่เสียหาย?” “เอ่อคือ...ดะ เดี๋ยวคืนเงินให้ก็ได้ แต่ทยอยคืนนะ ฉันเอาเงินไปใช้หมดแล้ว” “ไม่ ฉันจะแจ้งความ ข้อหาหลอกลวงต้มตุ๋น และฉันคงไม่ใช่รายแรกของเธอใช่ไหม?” “ค-ค่ะ” “คอยดูเถอะฉันจะเอาเรื่องเธอให้ถึงที่สุด เธอติดคุกหัวโตแน่! ” “คะ คุณ ฮึกอย่าแจ้งความเลยนะ ให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่อย่าแจ้งความเลย” “…..” “ขอร้องนะคุณ ให้ฉันทำอะไรฉันยอมหมดเลย แต่ขออย่างเดียวอย่าแจ้งความเลยนะ ฉันไม่อยากติดคุกฉันอยากเรียนอยากใช้ชีวิตต่อ” “ยอมทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?”
"หนูไม่แต่งกับเขาหรอกแม่ มีคนบอกว่าเขาใจร้าย แถมยังหน้าตาไม่ดีอีก" "ไม่ได้นะลูก หนูต้องแต่งงานกับเขานะ" "ไม่แต่ง! เป็นตายยังไงหนูก็ไม่แต่ง! แม่จะให้หนูไปแต่งงานกับคนแบบนั้นได้ยังไง เป็นไอ้แก่หัวโล้นพุงใหญ่ แบบนั้นใครจะไปรักลง!""รดาลูก!""แม่ก็ให้นังเทียนสวมรอยแต่งงานแทนหนูสิ เซ่อๆ แบบนั้นคงไม่เรื่องมากเลือกผัวหรอก!" "..." เทียนผู้ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ต้องถูกจับแต่งตัวให้กลายเป็นเจ้าสาวและแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จัก ไม่มีเหตุผล ไม่มีคำอธิบายใดๆ หน้าที่ของเธอคือเป็นเจ้าสาวในงานแต่ง และเป็นเมียในคืนเข้าหอ เธอไม่มีสิทธิ์ออกความคิดเห็นไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ ทำได้เพียงก้มหน้ายอมรับสิ่งที่แม่เลี้ยงกับน้องสาวมอบให้ ทว่า...ทางเจ้าบ่าวกลับรู้อยู่แล้วว่าเจ้าสาวตัวจริงหนีหายไป และก็ได้เอาผู้หญิงคนอื่นมาสวมรอยเป็นเจ้าสาวเพื่อแต่งงานกับเขาแทน
“อยากให้ฉันเลิกยุ่งกับเพื่อนของเธอ ก็มาเป็นนางบำเรอของฉันสิ” คิงส์เอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือกไร้ความรู้สึกใด ๆ “แล้วทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย ฉันไม่ดึงตัวเองลงไปต่ำแบบนั้นหรอก” เดียร์พูดเหยียดคนตรงหน้า “อย่าลืมสิว่าเธอกับฉันเราก็เคย….เอากันมาแล้วนะ” คิงส์เหยียดยิ้มมุมปากเมื่อพูดจบ พลางไล่สายตามองร่างบางราวกับเสือที่กำลังจะขย้ำเหยื่อตรงหน้า “ไอ้….” “ได้ข่าวว่าเปิดบริษัทใหญ่โตโอ่อ่า ถ้ามีข่าวเรื่องที่เธอนอนกับไอ้ขี้คุกอย่างฉัน มันจะมีผลกระทบต่อบริษัทของเธอยังไงกันนะ” แววตาอันคมกริบจ้องมองกระต่ายน้อยตรงหน้าอย่างผู้ชนะ “….” “ตอนนี้ถ้าฉันจะเป็นข่าวมันก็ไม่เสียหายอะไร เพราะฉันก็แค่ไอ้ขี้คุกคนนึง ต่างกับเธอที่เป็นเจ้าของบริษัทใหญ่แถมกำลังไปได้สวย ถ้ามีข่าวเสียหายขึ้นมาจะเป็นยังไง” “นายอย่าทำอะไรบ้า ๆ แบบนั้นนะ” “ถ้าอย่างนั้นก็ยอมรับข้อเสนอของฉันสิ และเรื่องของเราสองคนก็จะเป็นความลับ….” นิ้วเรียวยาวกรีดกรายไปตามใบหน้าสวยคม ก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อเหลาก้มลงสูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากปลายผมม้วน “ตลอดไป”
เขา เป็นคนที่เข้ามาทำให้ฉันหวั่นไหว ทำให้ฉันหลงรัก เขาบอกว่าฉันไม่เหมือนใคร ฉันไม่ได้ซื่อบื้อฉันไม่ได้ใสซื่อฉันแค่อ่อนโยนกับคนอื่นมากก็เท่านั้นเอง เพราะเป็นรักแรกจึงทำให้ฉันหลงรักผู้ชายคนนี้ได้อย่างง่ายดาย เราตกลงคบกันโดยที่ครอบครัวก็รู้ เพราะงั้นฉันจึงไว้ใจเขามาก จนกระทั่งเราสองคนได้แต่งงานกัน นิสัยของเขาก็เปลี่ยนไปทุกอย่าง ทั้งคำพูดสายตาการกระทำ มันไม่ใช่เขาคนเดิมที่ฉันเคยรู้จักเลย และสิ่งที่ทำให้ฉันช็อคมากกว่าเดิมคือเขาพาผู้หญิงเข้ามาในบ้านกอดจูบลูบคลำต่อหน้าฉัน โดยที่ไม่ได้นึกถึงจิตใจของคนที่เป็นเมียตีทะเบียนอย่างฉันเลย
ธาม เด็กหนุ่มที่ใครๆ ก็ขนานนามว่าเด็กเนิร์ดประจำห้อง เพราะมันใส่แว่นและแต่งตัวค่อนข้างเรียบร้อย ไม่ค่อยยุ่งไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เป็นเด็กเรียนไม่ใช่เด็กเกเรเหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆ บ้านรวยและเป็นลูกชายคนเดียว พ่อแม่เลยตามใจอยากได้อะไรก็ให้ แต่ใครจะไปรู้ภายใต้เด็กหนุ่มใส่แว่นถ้าเป็นผู้ชายที่ทั้งหุ่นดีและเซ็กซ์จัด "ปากดีนัก ทีนี้จะกล้าล้อฉันว่าเป็นเด็กเนิร์ดอีกมั้ย หื้มม...." เหมียว สาวสวยสาวฮอตประจำห้อง ก็แน่นอนล่ะทั้งหน้าตาที่สะสวยรูปร่างราวกับนางแบบ ทุกอย่างถูกปั้นมาเป็นอย่างดีไม่ต้องแต่งเติมตรงไหนเลย เพื่อนเรียกเหมียว น้องชายเรียกเจ๊เหมียว ส่วนตัวของเธอเองเรียกว่าแมวเหมียว ที่บ้านชอบเลี้ยงแมวก็เลยได้ชื่อว่าเหมียว "อื้อ...พะ พอแล้ว ฉันจุก! อ๊า~"
เราสองคนได้เจอกันไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะพรหมลิขิตหรือว่ากรรมลิขิตกันแน่ เขาทำให้ฉันได้รู้จักกับความรัก ทำให้ฉันได้รู้ว่าการมีความรักมันก็ไม่ได้แย่เหมือนกับที่แม่ของฉันเคยบอก เขาเป็นผู้ชายที่แสนดีอบอุ่นเอาใจใส่ภรรยาเก่ง จนฉันหลงรักผู้ชายคนนี้จนถอนตัวไม่ขึ้น แม้จะไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นใคร ฉันไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะต้องจากกัน ไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำว่าสักวันความจำของเขาจะกลับมา ฉันคิดแค่ว่าเราจะอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปตลอด แต่ฉันก็ลืมคิดไปว่าเขาอาจจะมีตัวตนอีกด้านที่ซ่อนอยู่หลังความทรงจำของเขา เขาอาจจะมีครอบครัวที่เขารัก พ่อแม่พี่น้องที่ยังรอเขากลับไปอยู่ การที่ฉันรั้งเขาไว้แบบนี้ไม่ต่างอะไรจากคนเห็นแก่ตัว แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อฉันก็ไม่ได้รู้จักตัวตนของเขาเลย ถ้าสักวันความทรงจำของเขากลับมาจริงๆ ฉันคงต้องยอมปล่อยเขาไป ปล่อยให้เขากลับไปหาครอบครัวที่เขาจากมา และฉันก็จะเก็บเขาไว้ในความทรงจำดีๆ ตลอดไปเหมือนกัน...
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.